Muhafazaya soğutuculu PA takılacaksa fan gereklidir. Sessiz olmalı ve yalnızca gerçekten gerekli olduğunda çalıştırılmalıdır. Sessiz fanlar PC aksesuarı olarak mevcuttur. Büyük fanlar küçüklere göre daha sessiz çalışır. 92 mm Xilence Kasa Fanı kullanıldı. Maksimum 1.800 devir/dakika hızında, yalnızca 19 dB gürültüyle çok fazla sıcak hava yayar.
Artık fanın her zaman tam hızda çalışması gerekmiyor. Bu nedenle sıcaklığa bağlı bir kontrole ihtiyaç vardır. Bu, bir mikro denetleyici ve darbe genişliği modülasyonu (PWM) ile çok zarif bir şekilde yapılabilir. Bahsi geçen fan bunun için uygun olacaktır. Ancak bunu eski moda analog yöntemle yapmak da daha kolaydır. Tekerleği yeniden icat etmek istemediğim için internetten bir şeyler ödünç aldım [1]. Biraz değiştirilmiş devre Şekil 3.4.1'de gösterilmektedir.
NTC, R1, R3, R4 ve P1, OpAmp'ın P Kanalı MOSFET'i açmak veya kapatmak için voltaj farkını değerlendirdiği ve güçlendirdiği bir ölçüm köprüsü oluşturur. Sıcaklık değiştiğinde NTC ölçüm köprüsünün dengesini bozar.
Düzeltici P1, fanın başlaması gereken sıcaklığı ayarlamak için kullanılır. OpAmp'ın drenaj (çıkış) ve evirmeyen girişi arasında pozitif geri besleme olarak P2 kullanılarak histerezis, "fan açık" ve "fan kapalı" (histerezisli karşılaştırıcı) arasında ayarlanabilir.
R5 + P2 = 47k ile histerezisin genişliği yaklaşık 2V'dir, yani tekrar kapanması için U-NTC'nin açma eşiğinin 2V altına düşmesi gerekir.
R5 + P2 = 297k'de genişlik yalnızca 0,3 V'tur, bu da fanın anahtarlama eşiğinde daha sık açılıp kapandığı anlamına gelir.
Açıldıktan sonra RC elemanı R3/C1, C1'i yavaşça şarj ederek (burada yaklaşık 0,5 saniye) köprünün dengesini kısa süreliğine bozar, böylece fan yüksek voltajla güvenli bir şekilde çalışır. Yaygın fanların minimum başlangıç voltajı yaklaşık 5 ila 7 V'tur.
P1'in ayar aralığı, burada 30 °C ila 60 °C, R3/R4 ve P1 gerilim bölücüsü için NTC'nin R1/NTC gerilim bölücüsünden hesaplanan direnç değerlerine göre belirlenir.
Artık fanın her zaman tam hızda çalışması gerekmiyor. Bu nedenle sıcaklığa bağlı bir kontrole ihtiyaç vardır. Bu, bir mikro denetleyici ve darbe genişliği modülasyonu (PWM) ile çok zarif bir şekilde yapılabilir. Bahsi geçen fan bunun için uygun olacaktır. Ancak bunu eski moda analog yöntemle yapmak da daha kolaydır. Tekerleği yeniden icat etmek istemediğim için internetten bir şeyler ödünç aldım [1]. Biraz değiştirilmiş devre Şekil 3.4.1'de gösterilmektedir.
NTC, R1, R3, R4 ve P1, OpAmp'ın P Kanalı MOSFET'i açmak veya kapatmak için voltaj farkını değerlendirdiği ve güçlendirdiği bir ölçüm köprüsü oluşturur. Sıcaklık değiştiğinde NTC ölçüm köprüsünün dengesini bozar.
Düzeltici P1, fanın başlaması gereken sıcaklığı ayarlamak için kullanılır. OpAmp'ın drenaj (çıkış) ve evirmeyen girişi arasında pozitif geri besleme olarak P2 kullanılarak histerezis, "fan açık" ve "fan kapalı" (histerezisli karşılaştırıcı) arasında ayarlanabilir.
R5 + P2 = 47k ile histerezisin genişliği yaklaşık 2V'dir, yani tekrar kapanması için U-NTC'nin açma eşiğinin 2V altına düşmesi gerekir.
R5 + P2 = 297k'de genişlik yalnızca 0,3 V'tur, bu da fanın anahtarlama eşiğinde daha sık açılıp kapandığı anlamına gelir.
Açıldıktan sonra RC elemanı R3/C1, C1'i yavaşça şarj ederek (burada yaklaşık 0,5 saniye) köprünün dengesini kısa süreliğine bozar, böylece fan yüksek voltajla güvenli bir şekilde çalışır. Yaygın fanların minimum başlangıç voltajı yaklaşık 5 ila 7 V'tur.
P1'in ayar aralığı, burada 30 °C ila 60 °C, R3/R4 ve P1 gerilim bölücüsü için NTC'nin R1/NTC gerilim bölücüsünden hesaplanan direnç değerlerine göre belirlenir.