bilgin. 055
Moderator
Tüm yapısı iki 555 TİMER entegreye dayanmaktadır. İlki, US1, tipik bir iki durumlu pwm konfigürasyonunda çalışır. İşlevi, sürekli olarak değişken frekanslı bir kare dalga sinyali üretmektir. Frekans, bir potansiyometre P1 ile ayarlanarak belirlenir. Şemadaki elemanların değerlerini uygun formüllere ekleyerek 1.3 - 14 Hz aralığında değerler elde etmek mümkündür. Minimum frekans, R1, R2 ve P1 elemanlarının birleşik direnci ile sınırlıdır ve maksimum sadece R1 ve R2 ile sınırlıdır. US2 sistemi, tek bir tetiklemeden sonra, çıkışında kesin olarak tanımlanmış bir süreye sahip bir darbe veren tek kararlı bir jeneratör konfigürasyonunda bağlanmıştır. R4, P2 ve C7 elemanları bundan sorumludur. Potansiyometre, P2'nin konumuna bağlı olarak, bu süre 11 ms - 1,11 s aralığında ayarlanabilir. Bu monostabil sistem, US1 sistemi tarafından üretilen darbeler tarafından tetiklenir. Kısa süreli ve tekrarlayan uzunlukta tetikleme darbeleri sağlamak için, US1 ve US2 arasında bir diferansiyel açıldı. C4 ve R3 elemanlarından oluşur. Direnç R3, US2 entegresinin tetik girişini, onu kilitleyen besleme voltajına çeker. TR girişi, besleme voltajının 1/3'ünden daha düşük bir potansiyele ulaştığında açma meydana gelebilir. Bu, kapasitansı çok küçük olan C4 kondansatörü tarafından yapılır: US1 devresinin çıkışında voltaj düştüğünde, bu değişikliği US2 girişine aktarır. Hemen ardından, direnç R3 onu aşırı şarj eder, ancak bu artık önemli değildir - US2, tetikleyici giriş potansiyelinde kısa vadeli bir düşüş kaydetti. Daha da önemlisi, bu tetikleme darbelerinin süresi esas olarak C4 ve R3 elemanlarına bağlıdır. US1 çıkışındaki düşük ve yüksek durum sürelerinin bunun üzerinde hiçbir etkisi yoktur, çünkü bunlar C4 kapasitörünün her darbe oluşumu arasında tamamen şarj olması için yeterince uzundur. Sinyal üretimini iki elemana ayırmak, kontrolde tam bağımsızlık sağlar, çünkü P2 her darbede diyotların aydınlatma süresini ayarlar ve P1 aşağıdakilere karşılık gelir.
Tabii ki, potansiyometreler, örneğin 14 Hz'lik bir frekans (yaklaşık 71,4 ms'lik bir süreye karşılık gelir) ve 1,11 s'lik bir darbe süresi gibi ardışık darbelerin üst üste geleceği şekilde ayarlanabilir. Biri bittiğinde, diğeri çoktan başlamış olmalıydı. Sistem daha sonra tam olarak düzgün çalışmayacak, ancak en ufak bir zarar vermeyecektir. Bu şekilde başka efektler de üretilebilir, örneğin tipik flaşlarda olduğu gibi periyodik olarak yanıp sönmek yerine bir an için periyodik olarak sönen bir ışık. Elemanların değerleri, P1 ve P2 potansiyometre ayarlarının herhangi bir konfigürasyonunda devre zarar görmeyecek şekilde yapılmıştır. Değiştirilebilir LED şerit, N tipi kanallı bir MOSFET tarafından kontrol edilir. R5 direnci, besleme voltajı arızalandığında transistörün giriş kapasitansını boşaltır ve R6, anahtarlama süresini biraz yavaşlatır. Bu da yayılan elektromanyetik girişimin azaltılması açısından olumlu bir etkiye sahiptir. X1-3, X1-4 konektörlerine bağlı olan LED şeridine paralel olarak, sistem tarafından üretilen ışık darbelerini ve D1 diyotunu görüntülemenizi sağlayan bir LED diyot vardır. İkinci diyotun amacı, kontrol edilen yükün endüktif olması durumunda T1 transistörünü hasardan korumaktır. Bu, röle açıksa veya bağlantı kabloları çok uzunsa meydana gelebilir. C8 kondansatör, sistem için kullanışlı bir enerji deposudur ve ayrıca güç kaynağından gelen voltajı filtreler.
DEVREYİ DENEMEDİM YİNEDE KONTROL ETMEKTE FAYDA VAR... !
